Cecha probiercza jest znakiem urzędowym, potwierdzającym wykonanie przez Urząd Probierczy badań określających zawartość metalu szlachetnego w wyrobie, informującym o wynikach tych badań. Wszystkie wyroby z metali szlachetnych wyprodukowane w kraju lub za granicą mogą być dopuszczone do obrotu handlowego na terenie kraju po uprzednim ich zbadaniu przez organy administracji probierczej i oznakowaniu właściwą dla zawartości metalu szlachetnego w stopie cechą probierczą. Cecha gwarantuje to że surowiec, półprodukt czy gotowy wyrób jest wykonany ze stopu metalu szlachetnego oraz informuje w jaka jest zawartość metalu szlachetnego w tym produkcie. Cechy probiercze określa ustawa z dnia 1 kwietnia 2011 r. „Prawo probiercze” (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 r. poz. 129).

W Polsce nie podlegają cechowaniu wyroby:

1. ze stopów platyny o masie mniejszej niż 1g,
2. ze stopów złota o masie mniejszej niż 1g,
3. ze stopów srebra o masie mniejszej niż 5g.

Aktualna tabela polskich cech probierczych: